کد مطلب:32842
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:28
زماني كه هيچ مادّه اي نباشد ؛ آيا از هيچ ، چيزي پديد مي آيد؟
اگر مراد از اين كه مي گويند « از هيچ نمي توان چيزي پديد آورد » اين است كه « هيچ » با عدم نمي تواند عنصر و مادّه براي موجودي قرار گيرد ، درست است ، هيچ نمي تواند چيزي شود و از نيستي نمي تواند به عنوان يك عنصر و مادّه براي شي ء موجود استفاده كرد . اما ، اگر معنايش اين است كه به چيزي كه پيش از اين نبوده ، هستي دهند ، اين ممكن است ، ولي نياز به يك فاعل توانا دارد كه پس از نيستي ، چيزي را هستي بخشد و خداوند داراي چنين قدرتي است . بنابراين ، تكيه بر قدرت خدا در اين موضوع برخلاف اصول عقلي نيست و چنانكه منظور از اين كه برخي مي گويند « تكيه بر قدرت خدا در چنين مسئله اي ، پاسخي علمي نيست » اين باشد كه علم در برابر فلسفه اين نظريه را تاييد نمي كند ، پاسخ اين است كه اساس علم بر تجربه است و آنچه مورد بحث است ، از مسائلي است كه از قلمرو تجربه بيرون است ؛ زيرا امكان و عدم تجربه پذير نيست و با آزمايش نمي توان به اثباتش پرداخت .
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.